Evitar perdas poscosecha pasa esencialmente por saber que técnicas empregar e que evitar en cada elo da cadea. O reto, porén, é poñer en práctica ese coñecemento.
Dacordo con Angelos Deltsidis, actualmente na Universidade de Xeorxia e anteriormente coa University of California-Davis Postharvest Technology Center, a calidade dunha froita ou verdura nunca é mellor que no momento da colleita; só se deteriora a partir dese momento, ata que finalmente morre.
Para superar as perdas posteriores á colleita, os produtores, envasadores, cargadores e venda polo miúdo deben gañar a carreira contra o tempo e empregar medidas estritas para levar o produto da granxa e ata o seu garfo, mantendo o máis fresco posible.
Aquí, Deltsidis ofrece seis indicadores no proceso de poscosecha que, se empregas, poden axudarche a evitar sufrir grandes perdas.
Valorar a madurez
O primeiro paso no proceso de manipulación posterior á colleita é avaliar a madurez: quere asegurarse de que escolla o cultivo na fase adecuada e quere asegurarse de que os recolectores estean adestrados para avaliar a madurez. Hai moitos recursos en liña que proporcionan índices de madurez con información específica para cada cultivo que detalla a fase de colleita adecuada. Por exemplo, UC-Davis ten fichas técnicas con fotos que ilustrar varias etapas de madurez.
Comproba a calidade da túa auga
Comprobe a súa fonte de auga e asegúrese de que é de excelente calidade antes de usala. Asegúrese de avaliar a calidade da auga con frecuencia, utilizando tiras de proba para avaliar o contido de cloro, etc.
Se tes un tanque no que estás a botar o produto, asegúrate de revisar a auga e cambiala con frecuencia. A medida que pasa o tempo e chegan máis produtos do campo, a auga pode contaminarse e estenderse aos outros froitos. Para desinfectar, use clorhidrato de sodio, lixivia, peróxido de hidróxeno, ácido peroxiacético ou ozono.
Todos estes poden ser utilizados para cultivos convencionais ou orgánicos. Deste xeito, está a asegurarse de non transferir o patóxeno dunha froita a outra. Debe matalos de forma eficaz e asegurarse de que as lesións non permitan a entrada dos patóxenos. O director da empacadora debe saber despois de cantas cargas se debe cambiar a auga. Se hai unha carga de mala calidade, terás que cambiar a auga inmediatamente despois diso.
Comprobe a temperatura da auga
Asegúrese de que a auga non estea moi fría. Cando o produto procede do campo, pode aspirar auga máis fría dende o punto de corte e causar danos internos. Por exemplo, nalgunhas froitas o uso de auga máis fría provocará a internalización das bacterias da podremia branda na cicatriz do talo da froita e no tecido subtensivo.
A medida que a froita se arrefría e os tecidos se contraen, créase un baleiro, o que fai que a auga e calquera organismo potencialmente patóxeno suspendido na auga sexan atraídos por microferidas, poros ou outras aberturas naturais da froita.
Evite lesións
Cando tes cortes ou rachaduras na froita, crea puntos de entrada para microorganismos. Para evitalo, asegúrese de que os coitelos estean afiados e de que a súa tripulación estea adestrada adecuadamente. Os coitelos non só deben ser afiados, senón que deben estar limpos.
Ao transportar desde o campo ata a empacadora, asegúrese de non sobrecargar o camión, xa que a froita do fondo pode comprimirse.
Ademais, asegúrese de cargar suavemente o produto nos camións. Non tire nin tire produtos no camión. Isto axudarache a evitar hematomas.
Mantén frescos os teus produtos
Collete pola mañá cando estea fresco e asegúrese de manter a froita fóra da luz solar directa. Despois da colleita, traslade o produto á instalación de procesamento o antes posible e traslade rapidamente a froita a un frigorífico. Os procedementos para aumentar a velocidade de arrefriamento inclúen o arrefriamento forzado por aire (dentro do almacén), o refrixeración hidráulica e o xeo (non sempre recomendado).
Almacenamento axeitado
Asegúrese de que a área de almacenamento estea separada da área de procesamento. Asegúrate de que a zona estea adecuadamente desinfectada e de que os bastidores estean lonxe das paredes para permitir a limpeza e a circulación do aire.